موضوع اين اختراع استفاده از تركيبات طبيعي نظير نشاسته، صمغ وپلي وينيل الكل، در فرمولاسيون و توليد فيلم زيست تخريب پذير با خواص فيزيكي و مكانيكي قابل قبول مي باشد. در طراحي فرمولاسيون، متدولوژي Mixture به طور موفقيت آميزي براي بهينه‏سازي فرمولاسيون به كار گرفته شد كه مزيت اصلي طرح اين است كه 100% تركيب را تخمين مي زند. متغيرهاي فرآيند شامل نشاسته، كتيرا و پلي وينيل الكل بوده و 14 فرمول مختلف فيلم طراحي و توليد گرديد. ويژگي هاي كيفي فيلم شامل ضخامت و دانسيته، حلاليت در آب، درجه شفافيت، آزمون‏هاي مكانيكي (مقاومت به كشش و درصد ازدياد طول تا پارگي) ، تعيين ويژگي هاي رنگي، ضريب انتقال بخار آب، آزمون هاي تخريب پذيري در شرايط نور، خاك و نور-خاك تعيين شد. در بهينه سازي فرمولاسيون با افزايش پلي وينيل الكل فيلم با كيفيت بالاتري بدست آمد و با افزايش كتيرا كيفيت فيلم كاهش يافت. تخريب پذيري و درصد خلوص با افزايش نشاسته و كتيرا، افزايش و افزايش نشاسته ميزان ضريب سفيدي را افزايش داد ولي با افزايش ميزان كتيرا، ميزان ضريب سفيدي كاهش پيدا كرد. همچنين تمامي فيلم ها 100% در آب حل شدند. با كمك آزمايشات انجام شده، دستيابي به تهيه فيلم كامپوزيت زيست تخريب پذير از تركيب پلي‏وينيل‏الكل، نشاسته و صمغ كتيرا براي اولين بار در دنيا محقق گرديد. فرمولاسيون بهينه فيلم كامپوزيت به صورت شامل 70% پلي وينيل الكل، 20% نشاسته و 10% كتيرا تعيين شد. مزاياي اين اختراع شامل دستيابي به فيلم زيست تخريب پذير مناسب با مقاومت بالا، استفاده از پليمرهاي گياهي ارزان و در دسترس، توليد فيلم داراي شفافيت بالا و انعطاف پذيري مناسب همانند پلاستيك هاي سنتزي، ارتقاء سطح سلامت مصرف‌كنندگان، كمك به حفظ محيط زيست و جلوگيري از انباشت زباله هاي پلاستيكي، كاهش گاز Co2 جو ناشي از سوزاندن پلاستيك هاي سنتزي و كاهش گرمايش جهاني، كاهش ميزان استفاده از منابع نفتي كشور مي باشد.

اين اختراع در رابطه با اكسيداسيون گزينشي سولفيدها (RSRʹ) به سولفون ها (RSO2Rʹ) با استفاده از يك نانوكاتاليزور سيليكاتي مزوحفره ي اصلاح شده ي هتروژن و قابل بازيافت ميباشد. همواره اكسايش سولفيدها به سولفونها به علت اهميت فوق العاده آنها در داروهاي سنتزي، سم-هاي مختلف، تركيبات طبيعي و ... واكنشي مورد توجه در شيمي آلي بوده است. روشها و كاتاليزورهاي زيادي براي اكسيداسيون سولفيدها گزارش شده است. اگرچه بعضي از كاتاليزورهاي گزارش شده داراي فعاليت خوبي هستند اما از مشكلات اصلي آنها ميتوان به عدم سازگاري با محيط زيست، مشكلات مربوط به جداسازي آنها از مخلوط واكنش و عدم گزينشگري اين كاتاليزورها اشاره كرد. در اين اختراع، آلكيل و آريل سولفيدها در حضور پراكسيدهيدروژن و نانوكاتاليزور سنتزي WO4=@SBA-15/IL، با بهره ي بالا، مستقيما به سولفون هاي مربوطه اكسيد شدند.

در اين طرح با توجه به اهميت روز افزون توليد فرآورده هاي گوشتي كم چرب بخصوص همبرگر و به منظور توليد محصولات سالم يا محتوي چربي و كلسترول پايين تاثير سطوح مختلف ميكروكريستالين سلولز به عنوان جايگزين چربي به ويژگيهاي فيزيكوشيميايي حسي و بافتي همبرگر و سوسيس كم چرب در مقايسه با نمونه هاي كنترل پر چرب مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي مختلفي از محصولات گوشتي توليد شده تا در نهايت دوز بهينه مصرف ميكروكريستالين سلولز و درصد قابل تقليل چربي در فرمولاسيون ها مشخص گرديد. براساس نتايج آزمون هاي فيزيكوشيميايي بين محتوي رطوبت نمونه ها و درصد MCC مورد استفاده در فرمولاسيون رابطه مستقيم وجود دارد. ميانگين ميزان پروتئين كربوهيدرات نمك و خاكستر در نمونه هاي كم چرب با نمونه شاهد پرچرب يكسان بوده اما درصد چربي در نمونه هاي كم چرب را مي توان به طور معني داري نسبت به ساير تيمارها كاهش داد. جايگزيني MCC با چربي در فرمولاسيون نمونه هاي همبرگر از نظر آماري تاثير معني داري برافت وزني نمونه ها ندارد. ميانگين ويژگيهاي حسي همبرگر و سوسيس كوكتل كم چرب قابل قبول ارزيابي گرديد. به طوري كه كليه تيمارها امتياز بيش از 2/5 (حد پذيرش نمونه ها) را كسب نمودند. مجموع نتايج آناليز بافت نمونه هاي همبرگر نشان داد كه بين سطوح مورد آزمون MCC بهترين سطح جهت استفاده در نمونه هاي كم چرب 1% است زيرا ويژگيهاي بافتي نمونه هاي كم چرب حاوي MCC1% نسبت به ساير تيمارها مشابهت بيشتري با كنترل داشته مي تواند ويژگيهاي بافتي نمونه هاي پر چرب را تقليد كند.

در اين طرح با هدف معرفي يك رنگ و آنتي اكسيدان طبيعي جديد به صنعت روغن، ماده موثره موجودئ در ريزوم زردچوبه به نام كوركومين به روش ماسراسيون و با استفاده از حلال هاي هگزان و اتانول استخراج و با روش هاي كروماتوگرافي لايه نازك (TLC) و رزونانس مغناطيسي هسته (NMR) شناسايي و تعيين ويژگي گرديد. سپس به منظور تعيين شرايط بهينه استفاده از كوركومين در روغن، تأثير تيمارهاي مختلف شامل غلظت، دماي نگهداري و حضور يا عدم حضور نور، بر روند اكسيداسيون روغن سويا طي 90 روز نگهداري مورد بررسي قرار گرفت. ضمن اين كه انتي اكسيدان سنتزي TPHQ و (120ppm) و آتي اكسيدان طبيعي آلفاتوكوفرول (200ppm) و روغن بدون آنتي اكسيدان نيز به عنوان شاهدهاي مثبت و منفي مورد استفاده قرار گرفتند. جهت بررسي تغييرات رنگ روغن حاوي كوركومين در مقايسه با روغن شاهد بدون كوركومين از تكنيك پردازش تصوير استفاده شد و آزمون حسي بر روي چيپس سيب زميني تهيه شده با روغن حاوي بهترين تيمار كوركومين از نظر فعالتي آنتي اكسيداني و نمونه روغن بازار نيز انجام شد. نتايج آزمون TLC نشان داد كورگومين استخراج شده با نمونه استاندارد مطابقت دارد و سه نقطه تفكيك شده حاكي از وجود سه تركيب بيس دمتوكسي كوركومين، دمتوكسي كوركومين و كوركومين بود. همچنين طيف به دست آمده از NMR ساختمان شيميايي كوركومين را تأييد نمود. از آزمون هاي سنجش فساد روغن مشخص شد كه غلظت بهينه كوركومين در روغن، 200ppm مي باشد و در دماي نگهداري 25 درجه سانتي گراد و شرايط تاريكي بهترين تأثير را داشته و اثرات ممانعت كنندگي از اكسيداسيون آهن همانن TBHQ و آلفاتوكوفرول مي باشد. همچنين فاكتور *a رنگ روغن حاوي كوركومين منفي (سبز) و فاكتور *b آن مثبت (زرد) مي باشد. براساس نتايج حاصل از آزمون حسي، كوركومين هيچگونه اثر نامطلوبي بر روي خواتص ارگانولپتيكي محصول نداشته و در مجموع از لحاظ رنگ نسبت به نمونه بدون كوركومين از نظر مصرف كننده گان مطلوب تر ارزيابي مي شود. كلمات كليدي: زردچوبه، كوركومين، روغن سويا، آنتي اكسيدان